Szczaw Belwilski

Szczaw Belwilski to odmiana średnio wczesna. Rośliny tworzą rozetę o dużych, szerokich, falistych liściach koloru jasnozielonego.

Liście szczawiu mają dużą wartość odżywczą, ponieważ są zasobne w beta-karoten, witaminę C, żelazo, wapń, oraz błonnik pokarmowy.  100g szczawiu w 80%-ach zaspokaja dzienne zapotrzebowanie na beta-karoten, który jest silnym przeciwutleniaczem. Warto pamiętać, że do jej wchłaniania potrzebny jest dodatek tłuszczu. Szczaw zawiera także rutynę, która uszczelnia i wzmacnia naczynia krwionośne, a także wykazuje działanie antyoksydacyjne. Oprócz tego szczaw charakteryzuje się niską wartością kaloryczną.

Szczaw może rosnąć na stanowiskach zacienionych, ale do prawidłowego rozwoju potrzebuje dostatecznego dostępu światła. Jest wrażliwy na brak wody, zwłaszcza w okresie silnego przyrostu liści. Najlepiej plonuje na glebach próchnicznych, zasobnych w składniki pokarmowe i wodę , szybko nagrzewających się, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym (pH ok. 6,0). Przed założeniem uprawy konieczne jest dokładne spulchnienie gleby i usunięcie chwastów trwałych tj. perz. Jesienią, rok przed założeniem uprawy glebę trzeba nawieźć obornikiem w dawce 20-40 kg/10 m2. Wiosną przeprowadzamy nawożenie stosując: 250 g nawozu azotowego, oraz po 200 g fosforowego i potasowego. Zbiór można rozpocząć już ok.3 miesięcy od siewu, gdy rośliny mają 5 liści lub wiosną następnego roku i prowadzić do końca lata. Szczaw można uprawiać w gruncie i pod szkłem – uprawiany w warunkach szklarniowych ma liście znacznie drobniejsze i jaśniejsze. Szczaw jest rośliną wieloletnią, na jednym miejscu nie powinien jednak pozostawić dłużej niż 3-4 lata. Roślina jest mrozoodporna.

W opakowaniach: